sticky

  • szoping
  • deviantart

Malarstwo

AKWARELA - farba rozpuszczalna w wodzie, niekryjąca, otrzymywana z pigmentu i spoiwa ( guma arabska ). Najpopularniejsza technika w XIX w., w której liczy się biegłość. Często łączona z gwaszem także używana jako podkład dla innej techniki.  
AUREOLA -   inaczej gloria lub nimb, krąg złocisty otaczający na obrazach lub rzeźbach  postać ludzką głównie świętego. Jest symbolem doskonałości i chwały. Zaczerpnięta z symboliki wschodu. W ikonografii chrześcijańskiej  pojawia się w IV wieku. Niekiedy staje się owalna dostosowana do kształtu przestrzeni lub ciała ( w średniowieczu  zwana mandorlą ) często po bokach zakończona łukiem ostrym.

AL SECCO - technika malarstwa ściennego polegająca na malowaniu  suchym tynku  barwnikami zmieszanymi z wodą. Stosowany zwłaszcza w starożytności.  Technika niezbyt trwała w odróżnieniu do malowideł na mokrym tynku. Sposobem przenoszenia dużych projektów na ścianę była technika przepróchy. Poprzez prószenie barwnikiem konturów rysunku, który został uprzednio podziurkowany i przyłożony do podłoża.
ALEGORIA - obrazowe przedstawienie w dziele sztuki pewnych pojęć lub idei za pomocą symboli, personifikacji i towarzyszących im atrybutów, emblematów tworzących całość. Mogą to być również układy przedmiotów i postaci  pozbawione konwencjonalnych  znaczeń ale skłaniających do poszukiwania ukrytych treści.
CHINOSERIE - ornament inspirowany  sztuką lub obyczajem chińskim, indyjskim lub japońskim często spotykany na porcelanie.


DROLERIE - zabawne śmieszne scenki umieszczane na marginesach rękopisów średniowiecznych w celu  ich uatrakcyjnienia, czasem w inicjałach. Przedstawiają z humorem fantastyczne stworzenia, żartobliwe i nieraz satyryczne obrazy codziennej czynności.


EKLEKTYZM - właściwości dzieł lub prądów artystycznych , których poszczególne środki wyrazu ( elementy formy )  zostały zapożyczone od innych twórców lub innych stylów. Z eklektyzmu słynęły przede wszystkim akademie np. Eklektyków Bolońskich prowadzona przez braci Caraccich.
EN GRISAILLE - malowanie monochromatyczne czyli w tonacjach szarości włączając biel. Także na emalii , szkle, tkaninach ( z krzyżujących się czarnych i szarych nici ).


FRESK - trwała technika malarstwa ściennego , w której pigmentami rozprowadzanymi wodą  maluje się bezpośrednio na jeszcze mokrej warstwie. Fresk może być wykonany tylko na świeżym tynku. Jego wierzchnią warstwę nakłada się  na taką powierzchnię, która może być zamalowana  jednego dnia. Całość malowidła zwykle projektowana jest na kartonie i przenosi metodą przepróchy. Jego początki sięgają starożytności, znany także w średniowieczu, rozpowszechniony we Włoszech zwłaszcza w renesansie.

GWASZ - farba wodna kryjąca, emulsyjna. Technika zbliżona do akwareli, w której farby zmieszane są z kryjącą farbą.
LUMINIZM - technika malarska w baroku. Kształtowanie kompozycji  za pomocą światła i cienia ( maniera tenebroza ).
MALARSTWO ILUZJONISTYCZNE - sposób przedstawienia rzeczywistości takimi środkami malarskimi, które pozwolą zaakcentować stosunki przestrzenne między ukazanymi przedmiotami jednocześnie wywołają wrażenie dalszej głębi i przestrzeni na obrazie. Także Próba wywołania złudzenia perspektywicznego. Wprowadzające w błąd np. Andrea Pozzo.


MANIERA TENEBROZA  - styl malarski zapoczątkowany przez Carravaggia. Polega na kształtowaniu kompozycji za pomocą  światła i cienia, także zaciemnienie znacznych części obrazu tak by uzyskać odpowiedni nastrój.


MOZAIKA- technika dekoracyjna zaliczana do malarstwa monumentalnego, polega na układaniu wzoru z drobnych, różnego kształtu barwnych kamieni, szkła i ceramiki, na odpowiednio przygotowanym  podłożu ( świeża zaprawa wapienna, cement, mastyks). Używana również do zdobienia wyrobów rzemiosła art. Technika ta znana już była w rejonach Azji Mniejszej i basenie Morza Śródziemnego. Okres pełnego rozwoju przypada na I w. w Rzymie.


PERSPEKTYWA - umiejętność ukazywania  trójwymiarowych przedmiotów na płaszczyźnie, zgodnie z prawami widzenia. Mym p. linearną ( z lotu ptaka, żabia, boczna , barwną ( próbujemy oddać głębię za pomocą kolorów ) i powietrzną ( wraz z oddaleniem się kolory ulegają zmianie ).
POLICHROMIA-wielobarwne malowidła lub dekoracja malarska rzeźby i  wyrobów rzemiosła.

SGRAFFITO - technika malarstwa ściennego polegająca na pokrywaniu muru dwiema cienkimi warstwami barwnego tynku i wyskrobaniu rysunku w warstwie zewn. przez co odsłania się warstwę spodnią tworząc w ten sposób komp. barwną. Mamy SGraffito wielobarwne, pobiałkowe, narzutowe, marmurkowe. Głównie używano tej techniki w średniowieczu, także przy ceramice.


SFUMATO- modelunek mal. miękki, o łagodnych przejściach światłocieniowych, zacierający wyrazistość konturu, sprawiający wrażenie oglądania malowidła przez mgłę lub dym. Typowy dla Leonarda Da Vinchi.

SYMBOLE CHRZEŚCIJAŃSKIE - malowidła i znaki  zrozumiałe dla Chrześcijan. 
TEMPERA - technika malarska najpospolitsza i najtrwalsza obok woskowej . Znana od starożytności, szeroko stosowana do końca XV wieku. Potem straciła na znaczeniu w chwili pojawienia się techniki olejnej. Rodzaj emulsji spajana jajkiem, żywicą lub olejem.
WITRAŻ - technika artystyczna polegająca na tworzeniu wielobarwnych kompozycji szklanych, także łączenie poszczególnych kawałków szkła w jedną całość za pomocą ołowiu lub taśmy miedzianej i cyny.

NASYCENIE BARW - 
BARWY PODSTAWOWE - 
BARWY DOPEŁNIAJĄCE ( DO SZAROŚCI )- 
BARWY CZYSTE ( PODSTAWOWE I POCHODNE ) -
BARWY ZŁAMANE ( PRZYGASZONE ) - 


Słownik Terminologiczny Sztuk Pięknych, wydawnictwo naukowe PWN, Warszawa 2007

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

----