sticky

  • szoping
  • deviantart

niedziela, 26 kwietnia 2015

Jak rysować i cieniować usta ołówkiem ?

Usta i Usteczka

Witam wszystkich cieplutko. Jak się macie ? Ja mam się nawet dobrze i dlatego też postanowiłam zrobić długaśny tutorial. Dzisiaj będzie o ustach. Już jakiś czas temu pisałam na ten temat. Były to natomiast informacje bardziej teoretyczne. Dzisiaj zrobimy nieco większą praktykę. Na podstawie mojej ostatniej ołówkowej pracy podsumuję i teorię i praktykę. 

Do pracy użyłam przede wszystkim zwykłej gumki do mazania, gumki w ołówku Koh- I- Noora, ołówka zwykłego HB, ołówka Staedtler Mars Lumograph 5B, ołówka automatycznego o wkładach 2B i szkicownika Simply. Twardości poszczególnych ołówków można zmieniać według uznania. Byle mieć grafit twardszy, nieco miększy i bardzo miękki.


Pracę zaczynam oczywiście od delikatnego szkicu, który w trakcie pracy ewentualnie koryguję sobie zwykłą gumką do mazania. Podczas wykonywania szkicu zwracamy uwagę na podstawy takie jak: układ ust, czy są ukazane od góry, od dołu, z boku, jaki mają kształt i jak są uformowane. Czy są mięsiste, czy szczupłe, wąskie itp. Dokładnie obserwujemy to, co rysujemy i odmierzamy sobie ewentualne proporcje. Miękkość grafitu jest dowolna, byle nie użyć zbyt miękkiego. Ja użyłam 2B, ale dla osób które lubią mocniej docisnąć sugerowałabym np HB.

Proporcje sprawdzamy badając np.  czy kąciki ust wychodzą w odpowiedniej odległości za nozdrza ( w poziomie ) i czy zaczynają się na tej samej linii co gałka oczna ( w pionie ).
Kiedy już mamy to ustalone zaczynamy od cieniowania właśnie tych charakterystycznych dołeczków. Używam ołowka 2B.
Ich intensywność i głębokość jest zależna od rodzaju ust. W tym przypadku mamy dosyć mięsiste i rozwarte więc te dołeczki będą nieco głębsze niż zazwyczaj. 

Następnie przechodzę do linii środkowej ust, która łączy jeden dołeczek z drugim. Jeżeli usta są rozwarte, tak jak w tym przypadku, to zajmujemy się tym ciemnym wgłębieniem, za zębami.
Wszystkie te czynności wykonuję za pomocą ołówka 2B. 
Następnie sięgam po ołówek HB, czyli za nieco twardszy grafit, i zajmuję się górną wargą. Nieco stempioną końcówką delikatnie gładzę te miejsca, które są ciemniejsze. Jaśniejsze wypukłości zwyczajnie omijam, by później ewentualnie poprawić je  gumką. Jeżeli nad górną wargą znajduje się charakterystyczna jasna linia, delikatnie ją omijam. W późniejszym etapie będziemy ją korygować gumką. 
Następnie chwytam za ołówek o wkładzie 2B i wzmacniam nim najciemniejsze miejsca na górnej wardze. To sprawi, że te jaśniejsze partie wyjdą nieco bardziej do przodu i staną się bardziej wypukłe, widoczne. 
Wszelkie bruzdy, które kształtują się na wardze zaznaczam również w tym etapie, kreśląc ołówkiem od dołu - czyli dolnej granicy wargi - ku górze. Te bruzdy zazwyczaj są bardziej widoczne w dole niż na górze, więc warto je wzmocnić właśnie od dołu. 
Potem przechodzę do zębów, jako że stoją na granicy z górną wargą. Tą graniczną linię wzmacniam również i na przestrzeni zębów. Ponieważ górna warga zazwyczaj rzuca na nie cień. Dlatego też przyciemniam zęby nieco bardziej od góry. 
I przechodzę do wargi dolnej. Zaczynam od naznaczenia charakterystycznego wgłębienia, które znajduje się pod nią i stanowi jakby graniczną linię między ustami w ogóle,  a brodą. Jednak przyciemniam ołówkiem HB tylko środkową partię. Po lewej i prawej stronie zostawiam pustą przestrzeń. 
Tym samym ołówkiem cieniuję wargę dolną w podobny sposób do tego, w  jaki cieniowałam górną. Zaznaczam wszelkie wgłębienia, omijając miejsca wypełnione światłem lub te, które są wypukłe. 
W przypadku dolnej wargi bruzdy kieruję od góry ku dołowi, gdyż im bardziej w dół tym słabiej są one widoczne.
Jeżeli linia graniczna jest widoczna, podczas cieniowania skóry wokół wargi i samej wargi, zwyczajnie pozostawiam ją jasną, tak jak robiłam w przypadku wargi górnej.
Z wargą dolną przeważnie bywa tak, że jest ona nieco jaśniejsza od górnej. Dlatego też nie wzmacniałam cieni ani wgłębień. Jednak trzeba pamiętać, że czasami taka konieczność może zaistnieć.

Końcowym etapem jest ogólne ogarnięcie naszego elementu. Czyli jeżeli istnieje potrzeba przyciemniamy najciemniejsze partie takie jak : linię ust graniczącą z zębami, przestrzeń za zębami czy bruzdy i używamy do tego ołówka np. 5B. Ja użyłam Lumographa ale można chwycić za jakiś inny grafitowy ołówek o tej miękkości.
Następnie chwytamy za gumkę w ołówku i korygujemy linie graniczne ust a także ewentualne jasne partie i połyski na wargach.
I to wszystko. Teraz trochę o różnych typach ust, na jakie możemy trafić podczas rysowania oraz ustach w dwóch podstawowych perspektywach. 

Perspektywy


Perspektywa Żabia



Jest to perspektywa, w której patrzymy na coś od dołu. Czyli w tym momencie patrzymy na usta od dołu. Widzimy że górna warga jest nieco szersza i większa od dolnej, ponieważ dolna ulega skrótowi. Tak będzie niezależnie od tego, czy będziemy patrzeć z "dolnego" boku, czy z "dolnego" przodu. Oczywiście o wielu kwestiach decyduje indywidualne ukształtowanie warg, ich wielkość i oświetlenie, ale przeważnie w tej perspektywie górna warga ( ta większa ) będzie nieco ciemniejsza od dolnej. Owszem czasem może się zdarzyć coś zupełnie odwrotnego - wszystko jest kwestią oświetlenia.

Perspektywa z Lotu Ptaka


  
Na usta w tej perspektywie patrzymy z góry. Tym razem górna warga ulega zwężeniu a dolna rozszerzeniu. Cieniowanie w tym przypadku rozkłada się na obie wargi ponieważ nos rzuca dosyć silny cień. W innym przypadku to górna warga będzie nieco jaśniejsza od dolnej.

W obu perspektywach najciemniejszą linią będzie środkowa ale w zależności od perspektywy będzie przynależeć albo do wargi górnej ( perspektywa żabia ) albo do dolnej ( perspektywa z lotu ptaka ). Jeżeli pojawiają się zęby to albo będą ciemniejsze od góry, albo będzie najciemniej pod nimi. Powięcej informacji o ustach w perspektywach zapraszam tutaj => USTA W PERSPEKTYWACH

Typ Klasyczny




Typem klasycznych ust nazwałabym usta, które można narysować nawet z pamięci jeśli dobrze poćwiczymy. Umiejętność rysowania takich ust może posłużyć nam jako bazę do rysowania trudniejszych. Albo jeżeli nie jesteśmy w stanie sobie poradzić z trudniejszym zarysem ust,  zamiast tego  możemy podstawić typ klasyczny albo, tak jak pisałam przed chwilą, zwyczajnie od niego zacząć. Oczywiście pod warunkiem, że nie zmienia to nam zbytnio wyrazu i mimiki twarzy. 
Typem klasycznym nazywam usta, które mają nieco węższą wargę górną od dolnej. Górna jest ciemniejsza od dolnej a linia układa się w taki delikatny uśmiech, z dołkiem po środku. Zakończona jest ona oczywiście bocznymi kącikami. Połysk rozkłada się po środku dolnej wargi i odrobinkę po którejś  ze stron.
Ten typ ust nadaje się również do pamięciowych portretów.

Usta Wąskie



Usta wąskie posiadają mniejszą przestrzeń, na której ciężko o precyzyjne zaznaczanie wgłębień i bruzd. Zwłaszcza jeśli rysujemy na małym formacie. Dlatego warto je sobie uprościć sięgając odrobinę do typu klasycznego i przyciemniając całkowicie górną wargę a rozjaśniając nieco dolną. Połysk zaznaczamy jeden - wzdłuż dolnej wargi, mniej więcej na środku. 

Usta Mięsiste




Usta mięsiste mają to do siebie, że są duże i każda z warg posiada sporą objętość. Takie usta lubią być często symetryczne wielkościowo. Czasem posiadają mnóstwo bruzd ( np. Angelina Jolie ) i często cieszą się dużą ilością detali, które warto narysować, a także kontrastem światła i cienia na jednej i drugiej wardze. Bywa, że w takich ustach wgłębienie nad górną wargą jest bardzo zarysowane i widoczne, a czasem w ogóle go nie ma. Można spokojnie zastosować metodę tutorialową, w której również mieliśmy do czynienia z dużymi ustami. 

Usta Szeroko Rozwarte



Usta szeroko rozwarte mogą wydawać się bardzo trudne do narysowania, ponieważ mają sporo elementów wokoło. Poza wargami mamy również zęby i język, który może ale nie musi być widoczny. Sugeruję zacząć pracę albo od elementów wewnętrznych czyli języka, poprzez zęby i dopiero skończyć na wargach. Lub cały proces zastosować odwrotnie. Lepiej nie działać na wyrywki ponieważ ciężko jest wtedy ustosunkować się  do różnic w światłocieniu.

Usta Ciemne



Usta ciemne - czyli takie pomalowane bardzo ciemną pomadką, lub usta ciemnoskórej osoby wymagają dosyć intensywnego kolorytu. Warto użyć miękkich grafitów, a jeśli istnieją jakieś połyski lub wypukłe jasne partie, zwyczajnie należy je pominąć. W zależności od oświetlenia mogą te połyski być albo białe, albo delikatnie przybrudzone. 

Usta Wykrzywione



Usta wykrzywione w grymasie, to bardzo fajny element, który dodaje portretowi więcej wyrazu i emocji. Jednak czasem mogą sprawiać trudności ze względu na swoją niewymiarowość i brak jakichkolwiek reguł. W zależności od oświetlenia i ułożenia jednej i drugiej wargi, cieniowanie może być na prawdę różne. Takie usta warto zacząć od nakreślenia linii środkowej  z wszelkimi defektami i kończąc na tak, a nie inaczej wygiętych kącikach ust. Dopiero potem przejść do wargi górnej lub dolnej, w zależności od tego, która jest bardziej widoczna. Bo czasem może być tylko jedna widoczna, tak jak w tym przypadku, dzięki czemu mamy mniej pracy. 

Usta Stare



Usta stare - czyli starszej osoby - charakteryzują się tym, że są otoczone bruzdami i zmarszczkami. Czasem są bardzo wąskie, a czasem jedna z warg jest bardziej schowana pod skórą od drugiej. Bywa że jedną z nich wystarczy narysować w formie zwykłej linii, tak jak w tym przypadku. Najlepiej zacząć od linii, która rzuca nam się najbardziej w oczy, i która jest najbardziej wyrazista. I od niej kontynuować dalej rysowanie. 

Usta w szerokim Uśmiechu



Usta szeroko uśmiechnięte są przede wszystkim bardzo rozciągnięte na boki, stąd wszelkie bruzdy i wgłębienia ulegają wygładzeniu. W tym  przypadku zaznaczamy te najważniejsze, które są widoczne, a poza tym skupiamy się na ogólnym światłocieniu bez wdawania się w wielkie szczegóły, których za bardzo nie ma. Rysowanie dobrze jest rozpocząć od górnej wargi i biec ku dołowi przez zęby, przestrzeń za zębami aż do dolnej wargi.
Przy takich ustach kąciki ust są bardzo mocno zarysowane głębokimi łukami i w zależności od budowy anatomicznej danej twarzy zaraz za nimi pojawiają się równie silnie zarysowane linie policzkowe.

Tak na prawdę typów ust może być multum, ale przedstawiłam Wam - według mnie - takie najważniejsze i najbardziej charakterystyczne. Oczywiście każdy z Was zmierzy się z tym problemem na swój własny sposób ponieważ nie ma ust takich samych i identycznych. Każde są inne  i wymagają innego podejścia. Niczym linie papilarne określają nas i nasz wygląd. Tak więc bądźcie czujni, dużo obserwujcie i zwracajcie dużą uwagę na światłocień.  I tyle. Trzymajcie się ciepło...




17 komentarzy:

  1. Dziekuje za tak dobre porydy.

    OdpowiedzUsuń
  2. Usta to moja pięta achillesowa. Zawsze mam problem z rysowaniem bruzd przez co usta wyglądają nienaturalnie:/ Twoje rysunki są śliczne:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Bardzo dziękuję ! :)
      A zastanawiałaś się może, że nie potrzebnie chcesz je wszystkie uwiecznić ? Czasem warto skupić się np. na dwóch lub trzech najważniejszych, niż na każdej jednej. ;) Portret przez to nic nie straci a ty zaoszczędzisz na nerwach :)

      Usuń
    2. Następnym razem tak zrobie, dzięki:)

      Usuń
  3. Akurat teraz zachodziłam w głowe jak to narysować :)
    Czekam jeszcze na kredkową wersje ust
    juoart.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Znaczy się przydało :)
      Będzie - właśnie szukam odpowiedniego wzorca :)

      Usuń
  4. Super kurs, zresztą nie pierwszy! Uwielbiam Wasze blogi - Twój i Ilojleen ;)
    Też niedawno założyłam bloga i wrzuciłam swoje rysunki, więc gdybyś znalazła chwilkę to zapraszam serdecznie - mietowylis.blogspot.com
    Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję, Miętowy Lisku ! Bardzo mi miło ! I myślę, że Ilojleen również :) A pewnie, że zajrzę, dziękuję ! :)

      Usuń
  5. Z chęcią skorzystam z tych porad... pięknie rysujesz! :))

    OdpowiedzUsuń
  6. jakiej firmy jest ta biała kredka
    ?

    OdpowiedzUsuń

----