Cześć Kochani ! Witam wszystkich serdecznie ! Na dzisiaj przygotowałam kolejny temat związany z rysowaniem białą kredką na czarnym papierze. Tym razem konkretny tutorial. Niedawno pisałam na temat rysowania białej sierści kredkami, a także o rysowaniu sierści krótkiej np. końskiej. Dzisiaj sierść zawita do nas ponownie ale w odsłonie " białe na czarnym".
Do pracy użyłam białej kredki Derwent Coloursoft, ale można także innej kredki o miękkim graficie np. Koh- I- Noor Mondeluz, Derwent Drawing, Inktense itd. Poza tym użyłam również czarnego bloku Canson, który można zastąpić również papierem pod pastele, tudzież innym dowolnym dostępnym czarnym papierem, jaki będziecie mogli dostać w swoje łapki.
Pierwsza ważna rzecz, na którą należy zwrócić uwagę podczas rysowania sierści na czarnym papierze, to jej kierunek w jakim biegnie, względem ustawienia i kształtu ciała zwierzaka.
To pozwoli nam nadać rysunkowi odpowiedni kształt i formę przedstawianego zwierzęcia.
W moim przypadku był to pysk pieska, który trzyma uniesiony łeb ku górze. Dlatego też główny kierunek sierści układa się po skosie, od prawej góry ku lewemu dołowi. Właśnie podług tego kierunku rozpoczęłam nakładanie poszczególnych pasemek sierści.
W moim przypadku był to pysk pieska, który trzyma uniesiony łeb ku górze. Dlatego też główny kierunek sierści układa się po skosie, od prawej góry ku lewemu dołowi. Właśnie podług tego kierunku rozpoczęłam nakładanie poszczególnych pasemek sierści.
Poniżej przykładowe zdjęcia z zaznaczonym kierunkiem ułożenia sierści, względem pozycji i kształtu ciała zwierzęcia. Podczas analizowania pod tym względem modela lub fotografii, należy brać pod uwagę każdą partię ciała, ponieważ na każdej z nich sierść układa się inaczej.
Kiedy już ustalimy ogólny kierunek ułożenia sierści, rozpoczynamy pracę nad elementami bardziej szczegółowymi. Takimi jak indywidualny kształt poszczególnych passemek.
Sierść zwierzęcą rysuje się bardzo podobnie jak ludzkie włosy. Nakładamy kreskę na kreskę i linię na linię, w efekcie czego ilość nałożonych śladów zapełni nam odpowiednio kartkę. Linie te nie muszą idealnie się pokrywać. Wręcz niezbędne jest aby nieco się od siebie różniły, jednak trzymały swojego ogólnego kierunku i kształtu w danym miejscu. Czyli jeżeli mamy w konkretnej przestrzeni sierść falowaną, rysujemy kreski falowane, ale tak aby te fale mniej więcej się ze sobą pokrywały i tworzyły spójny kształt biegnący podług konkretnego kierunku.
Na zdjęciu powyżej widać, że kreski mają kształty łuków wygiętych w górę lub w dół, w zależności od kształtu pyska i charakteru sierści w danym miejscu. Jednak jako całość biegną od prawej do lewej.
Oczywiście liniom nadajemy kształty według tego, co mamy na zdjęciu referencyjnym.
Kolejnym elementem, na który trzeba zwracać uwagę jest długość linii i kresek. Tak więc poza tym, że nadajemy im formę i kształt musimy nadać im także odpowiednią długość. Ta z kolei zależy od charakteru sierści i jej umiejscowienia na ciele. Są zwierzaki, które posiadają tylko krótką sierść, ale są i takie które mają ją mieszaną. W tym przypadku krótka sierść występuje bliżej pyska, nosa czy oczu. A potem stopniowo przechodzi w długą.
Krótkie włosy rysujemy w formie szybkich pociągnięć ręką, a długie na zasadzie dłuższych pociągnięć. Jednak i jednym i drugim należy nadać odpowiedni kształt, jeśli jest on wyraźnie widoczny ( zdjęcie obok - różowe strzałki ).
Krótkie włosy rysujemy w formie szybkich pociągnięć ręką, a długie na zasadzie dłuższych pociągnięć. Jednak i jednym i drugim należy nadać odpowiedni kształt, jeśli jest on wyraźnie widoczny ( zdjęcie obok - różowe strzałki ).
Teraz czas na etap, w którym nadamy charakteru naszej pracy i sprawimy, że elementy oświetlone wyjdą do przodu a cienie pozostaną w mroku. Zasada jest prosta. Aby uzyskać światło wystarczy nakładać dużą ilość kresek i linii na siebie, dodatkowo mocno dociskając kredkę do papieru. W ten sposób oświetlone partie staną się wyraźniejsze.
Dodatkowo za pomocą ilości nakładanych linii, jednocześnie wzbogacając je o indywidualny kształt, będziemy w stanie również uzyskać efekt wypukłości na sierści lub na poszczególnych elementach ciała zwierzaka ( na zdjęciu dwa pierwsze kółka od prawej ). Wypukłości zazwyczaj oznaczamy wykonując linie wybrzuszone ku górze, tak jakby na zewnątrz. To sprawi, że sierść dodatkowo ulegnie rozświetleniu.
Aby uzyskać cienie oraz tonacje przejściowe wystarczy delikatniej dociskać kredkę do papieru. W zależności od siły nacisku oraz ilości postawionych kresek, uzyskamy efekt tonacji pośrednich przechodzących w cień. Jeżeli dodatkowo nadamy im odpowiedni kształt, uzyskamy efekt wklęsłości na sierści ( na zdjęciu pierwsze kółko od lewej ). Elementy wklęsłe oznaczamy wykonując linie wybrzuszone ku dołowi, czyli tak jakby wklęsłe. To sprawi, że sierść dodatkowo "utonie w mroku".
Elementy czarne na sierści czy nieoświetlone pozostawiamy jako puste przestrzenie na kartce.
Dodatkowo za pomocą ilości nakładanych linii, jednocześnie wzbogacając je o indywidualny kształt, będziemy w stanie również uzyskać efekt wypukłości na sierści lub na poszczególnych elementach ciała zwierzaka ( na zdjęciu dwa pierwsze kółka od prawej ). Wypukłości zazwyczaj oznaczamy wykonując linie wybrzuszone ku górze, tak jakby na zewnątrz. To sprawi, że sierść dodatkowo ulegnie rozświetleniu.
Aby uzyskać cienie oraz tonacje przejściowe wystarczy delikatniej dociskać kredkę do papieru. W zależności od siły nacisku oraz ilości postawionych kresek, uzyskamy efekt tonacji pośrednich przechodzących w cień. Jeżeli dodatkowo nadamy im odpowiedni kształt, uzyskamy efekt wklęsłości na sierści ( na zdjęciu pierwsze kółko od lewej ). Elementy wklęsłe oznaczamy wykonując linie wybrzuszone ku dołowi, czyli tak jakby wklęsłe. To sprawi, że sierść dodatkowo "utonie w mroku".
Elementy czarne na sierści czy nieoświetlone pozostawiamy jako puste przestrzenie na kartce.
Tak więc ogólnie rzecz biorąc, podczas rysowania sierści na czarnym ( ciemnym ) papierze, należy zwracać uwagę na :
- ogólny kierunek i kształt sierści, względem pozycji ciała zwierzęcia.
- kształty indywidualne kosmyków ( czy są falowane, proste, zaokrąglone itp. ).
- długość poszczególnych kosmyków ( czy są krótkie, długie czy średniej długości ).
- ilość i natężenie nakładanych na siebie linii i kresek ( dużo kresek - światło, mało kresek - cień, i tonacje przejściowe ).
- kierunek wygięcia włosa w stosunku do natężenia światła i cienia ( wypukłość - jaśniej, wklęsłość - ciemniej ).
No i to tyle na dzisiaj. Mam nadzieję, że zachęciłam do działania i wszystko wyłożyłam na ławę jak należy. :)
- ogólny kierunek i kształt sierści, względem pozycji ciała zwierzęcia.
- kształty indywidualne kosmyków ( czy są falowane, proste, zaokrąglone itp. ).
- długość poszczególnych kosmyków ( czy są krótkie, długie czy średniej długości ).
- ilość i natężenie nakładanych na siebie linii i kresek ( dużo kresek - światło, mało kresek - cień, i tonacje przejściowe ).
- kierunek wygięcia włosa w stosunku do natężenia światła i cienia ( wypukłość - jaśniej, wklęsłość - ciemniej ).
No i to tyle na dzisiaj. Mam nadzieję, że zachęciłam do działania i wszystko wyłożyłam na ławę jak należy. :)